Dvorac “Marcibanji-Karačonji” je spomenik kulture od izuzetno velikog značaja, rasprostranjen nedaleko od obale Dunava, kod Sremske Kamenice. Izgrađen je u dva navrata, krajem XVIII veka i početkom XIX veka, tačnije od 1797. godine do 1811. godine. Dvorac je prvobitno bio u vlasništvu evropske aristokratske porodice Marcibanji, do tridesetih godina XIX veka, kada se naslednica porodice udala za grofa Karačonjija i kao miraz od svoje porodice dobila ovaj stambeni objekat. Novi vlasnici dvorca, vlastelinska porodica Karačonji je, takođe, bila bogata i imala posede po čitavoj Vojvodini.
Dvorac je izgrađen u klasicističkom stilu. Krase ga kolonade od dorskih stubova i gvozdena ornamentika. Na njegovom ulazi se nalazi ploča sa natpisom koji kaže da je objekat izgradila porodica Marcibanji de Puho, a na severoistočnoj strani nalazi se porodični grb. Dvorac je bio okružen lepotom engleske pejzažne arhitekture, od čega je do danas veoma malo sačuvano. Tadašnji park zauzimao je površinu od 28 hektara oko dvorca, imao je lepo uređene pešačke staze, jahačke staze, veštačko jezero, skultpure životinja i egzotične biljne vrste iz celog sveta. Ostala je sačuvana veoma reprezentativna skultpura “Pet glava” koja se nalazi na tzv. “Brežuljku ljubavi”. 1850. godine, bliže Dunavu, izgrađeni su i prateći ekonomski objekti u sastavu dvorskog imanja. Danas su ovi objekti (konjušarnica, spremište za lađe, Kamelianhaus..) praktično neraspoznatljivi. Koriste se kao stambeni stanovi.
Dvorac “Marcibanji-Karačonji” nalazi se u vlasništvu JP “Vojvodinavode” Novi Sad koje je jedno vreme i službeno boravilo u njemu, a trenutno prostorije dvorca koristi fakultet za evropsko-pravne političke studije. Dvorac nije otvoren za obilaske posetilaca.
