Ovaj novosadski park po mišljenju mnogih dobija najveći broj epiteta koji počinju sa prefiksom „naj“. Najstariji, najveći, najlepši, najpoznatiji, najposećeniji, najuređeniji… I to po zasluzi.
Nalazi se u samom centru Novog Sada. Prve biljne vrste zasađene su krajem XIX veka i to na močvarnom, muljevitom zemljištu koje je često plavljeno od reke Dunav. Otuda i naziv parka. Prvobitno su ga meštani nazivali Promenada jer je i dan danas omiljeno šetalište i mesto okupljanja građana i posetilaca.
Područje na kom je započeto uređivanje parka 1895. godine zvalo se vašarište jer su se tu održavali veliki godišnji vašari. Nasipanjem zemljišta i sadnjom različitih biljnih vrsta, izgradnjom stazica i puteva, proširenjem prostora, park je postao autentična prirodna oaza u sred velikog grada. Taj koncept dao je dr Ratibor Đorđević 1958. godine. Danas se park prostire na površini od 39.300 kvadratnih metara i raspolaže sa preko 250 različitih biljaka, te se zbog toga nalazi pod zaštitom Republičkog zavoda za zaštitu prirode.
Jezero u parku prestavlja njegov glavni i centralni motiv, sa malim ostrvom u sredini gde se nalazi žalosna vrba. Stanovnici jezera su labudovi, patke, kornjače i ptice, koji najviše raduju najmlađe novosađane. V Takođe, jezero se povremeno i poribljava, tako da obiluje i različitim vrstama riba. Tu je i fontana „Devojka sa rogom izobilja“ („Nimfa“), rad srpskog vajara Đorđa Jovanovića, postavljena 1912. godine.
U parku se nalaze skulpture i spomenici značajnim srpskim ličnostima kao što su: spomenik Đure Jakšića, figura Prepodobnog Sergija Radonješkog (koju je poklonilo Društvo rusko-srpskog prijateljstva), bista Branka Radičevića (delo Ivanke Acin), bista Miroslava Antića.
